‘Laten we een piano gaan kopen’, zei ik. Het was grijs, zowel buiten als binnen. Het miezerde in ons hoofd en op de televisie, die al de hele dag aan stond hoewel er niets meer te zien was, geen nieuws meer te melden. Er was alleen nog die ene onvoorstelbare en treurigmakende foto die steeds terugkeerde. Een foto van een man in een felblauw hemd die eenzaam uitgestrekt op een fietspad lag. Zijn armen lagen losjes boven zijn hoofd, als van een slapende baby. Er stak een mes uit zijn buik.

Het was 2 november 2004, Theo van Gogh was die ochtend vermoord en wij waren net twee weken getrouwd. ‘Laten we een piano gaan kopen’, zei ik. Ik was ruim zeven maanden zwanger en zette de tv uit.

We hadden geld voor een piano, het zat in een envelop in de kast. We hadden het twee keer ongelovig geteld. Ook de tweede keer was het meer dan genoeg, hoewel de bruiloft klein was geweest en zonder feest. ‘We sparen voor een piano’, hadden we ons bescheiden aantal gasten gemeld en nu bleek dat we zelf niets hoefden bij te leggen. We stapten de miezer in en wisten waarom we twee weken gewacht hadden: meer dan elke andere dag kon deze een piano gebruiken.

We hadden geluk. Tussen glimmend zwarte en witte vleugels die als verveelde vliegdekschepen in de showroom aan het wachten waren op virtuoze vingers, stond een pretentieloze roodbruine August Förster met goudkleurige pedalen. Het instrument behoorde aan één van de medewerkers van de pianohandel, die er dagelijks op speelde en hem zonder aarzelen aan ons verkocht. We hielden zelfs geld over.

Een paar dagen later zweefde de August Förster via een lift en het open raam onze bovenwoning in. We hadden plek genoeg. Mijn wettige echtgenoot klapte de klep open en draaide aan het wieltje van de pianokruk. Hij ging zitten en begon te spelen wat in de jaren daarna, naast de vervloekte vlooienmars, zou gaan behoren tot het toetsgeheugen van onze piano. Hearts and Numbers van Don Grolnick. Buiten was het nog altijd grijs. Maar voor het eerst sinds dagen had ik het idee dat er nu tenminste iets tegenover stond.