Dit zag ik nog: het werk van Mark Nettenbreijers, en Mark Nettenbreijers zelf, in The Ravestijn Gallery in Amsterdam. Zijn tentoonstelling Rise & Fall bestaat uit een aantal grote zwart-wit foto’s van tijdelijke magie in het bos. Iedereen kent ze: onbeduidende plekken die door toedoen van het veranderlijke licht ineens veranderen in sprookjesachtige taferelen. Zonnestralen steken als lansen door het bladerdek en verlichten stronken, struiken en stammen, alles wat zo-even nog donker en vormeloos leek staat plotseling volop in de schijnwerpers.

 

 

 

 

Naar die momenten is de fotograaf op zoek, wanneer hij in zijn eentje door het groen dwaalt, alleen tijdens de lente en de herfst, de overgangsseizoenen waarin het bos niet helemaal vol is, en ook niet helemaal kaal. Zal hij ze … ‘spiritueel’ noemen? Hij wil het eigenlijk niet, blijft dralen bij dat woord, maar uiteindelijk: ja, spirituele momenten zijn het, daar op de Veluwe en in een enkel Frans bos. Hij zegt het zonder op te stijgen.

Wat overblijft zijn de foto’s. De momenten zelf zijn snel weer verdwenen. Nettenbreijers vangt ze razendsnel op kleurenfilm en bewerkt de beelden met behulp van computer tot ze contrastrijk zwart-wit zijn, tot het kanten gepriegel van varenbladeren mooi afsteekt tegen de donkere achtergrond en een mollig ondermaats loofboompje met witte bladeren staat te pronken tussen rechte reuzen van naaldbomen. Hij blaast de foto’s op tot ze weliswaar niet levensgroot zijn, maar toch zo groot dat de kijker zich erin kan verliezen, voor even in die wonderlijke, knoestige wereld vol grillige en ragfijne details.

 

Mark Nettenbreijers: Rise & Fall.

Nog deze week te zien in The Ravestijn Gallery, Amsterdam.