Er is een nieuw tijdschrift op de markt. Het heet Jansen en het is voor de jonge vrouw die niet rijk is, maar wel smaak heeft. Nu, op basis daarvan voel ik me aangesproken – of het terecht is of niet.
Op het eerste gezicht biedt het tijdschrift een frisse mix van verschillende onderwerpen, gedrukt op mooi mat papier. Er zijn interviews met recycle-koning/kunstenaar Erik Zwaga en modeontwerper Hans Ubbink. Er is een stukje over de cocktailjurk, een column van Sylvana Simons (‘Er schuilt een calvinist in mij’), en een introductie van twee Nederlandse zussen die als modereporters.nl de wereldstraten afschuimen, op zoek naar mooi en uniek geklede mensen (zoals iedereen tegenwoordig).
Jansen gaat over rommelmarkten afstruinen, tweedehands design op de kop tikken, zelf knuffels maken, vergeten Nederlandse groenten, je eigen kleding customizen en waar je de goedkoopste (maar lekkerste) zeepjes vindt. Vernieuwend? Neuh. Maar ondanks de matig geschreven teksten zijn sommige verhalen best vermakelijk.
Alleen. Toen ik de mode/interieurreportage, Bij Jansen geheten, eens wat beter bekeek, nestelde zich een deuntje in mijn hoofd dat al weken weigert te verdwijnen. Het is dit:
En ik vraag me al even lang af hoe het toch komt dat een tijdschrift dat nota bene gaat over smaak, het voor elkaar krijgt om zijn model te kleden in een bij elkaar gesnaaid ensemble van tweedehands noppenjurken, geruite jurkjes, gebloemde panty’s, paisley hoofddoeken, gecombineerd met bloemencorsages, batik maskers, rozenkettingen, Burberry-tassen en schortjes. En waarom ze poseert in een al even samengeraapt decor van boerenbontservies, spijkerstofkussens, Delftsblauwe tegeltjes, een Eames Lounge Chair en een met allerlei stoffen beklede poef. En waarom ze een wortel uit haar rieten mand heeft steken.
‘It’s all in the mix’ moeten de makers van de reportage gedacht hebben. Jongens, je mag tegenwoordig alles met alles combineren, er zijn geen regels meer, dus hop: lepeltje rommelmarkt hier, kopje tweedehandskledingzaakje daar, snufje Kitch Kitchen en Chanel erbij – klaar is de perfecte Jansen-vrouw. Net zo Hollands als haar naam: praktisch en stijlvol tegelijk. En o ja, ze maakt ook nog d’r eigen soep.
Ja, doei.
Zelf soep maken: prima. Maar je kunt niet zomaar alles in de blender gooien. Dat vereist ervaring. En vooral smaak.
p.s. Gelukkig Nieuwjaar!